 |
| calf - 2012 |
Perdenin ardından hadi artık bahar geldi diye seslenen gün ışığı ve pırıltılı güneş :)
Baharın müjdesi kuş sesleri eşliğinde uzayan günler; kısalan uykularım...
Kış uykusundan uyanan sokaklar;
ve gardroplardan özenle seçilen pembelerle, sarılarla, turuncularla bezeniyor tenler...
Doğanın üzerindeki donuk örtüyü özenle sıyıran güneş...
Bir o yana bir bu yana savrulmaktan bitap düşmüş dallarını onarma çabasındaki ağaçlar.
Bugün günlerden mutluluk...
Bir yıldır benimle olan arokaryamız, nam-ı diğer Calf :) bana harika bir hediye verdi baharın başlangıcı ile birlikte... Calf, açık yeşil bebek dallarını tüm güzelliği ile sergiliyor bu günlerde ve ben de her sabah koşarak yanına gidiyorum, yaşamın sunduğu mucizenin hiç bir anını kaçırmamak için...
Tıpkı sarıldığım diğer ağaçlar gibi Calf'da benim sırdaşım, arkadaşım, sonsuzluğum... Evet, sarılıyorum ben ağaçlara, şaşkın bakışlara aldırmadan, yüzümde kocaman bir gülümseme eşliğinde... Bir de konuşuyorum onlarla, dileklerimi sıralıyorum peşpeşe... ama canlarını acıtmıyorum... şükrediyorum onları tanıdığım ve bana ilham verdikleri için...
Ben onlara sarıldıkça onlar da içten içe sesleniyorlar sanki... nasıl en sert rüzgarda bile görkemli görünebildiklerini paylaşıyorlar... dallarındaki süsleri kaybetmelerine rağmen; asil duruşlarını nasıl koruduklarını ve sabırlı olmanın ne büyük bir erdem olduğunu fısıldıyorlar varlığıma... köklerinden gelen varolma hissi ve yaşama sevinci ile üzerlerinde tonlarca kar varken dahi göğe uzanabilmenin tarifsiz hissini paylaşıyorlar...
Biricik calf'ım... can adanadaki portakal ağacım... eymirde bugün kucakladığım görkemli çam ağacı... fatsada babamın diktiği meyve ağaçları... yeni yıl haftası dışında evin içine almadığımız ailemizin yeni yıl ağacı... bled'de kovuğuna sığdığım sırdaşım... viyana'da kıyısına oturup, özlemimi kana kana paylaştığım sığınağım...
Bir an, bir zaman... kocaman gülümseyin, kollarınızı iki yana açın ve yolunuza çıkan bir ağaca sarılın ve kutlayın baharın gelişini :)
Sevgiler,
Burçak
