burcakcll: 2020

13 Aralık 2020 Pazar

pazar gününe kavuşma bırakalım 👩‍👦❣️

#auntiescutiepie

biz aile olduğumuz için bizden birbirimize ürüs geçmezmiş 🤷‍♀️ zaten corona’yı yok eden robotu tamamlayabilmesi için Alanya’ya gitmesi gerekiyormuş 😳☺️

ev curcuna; birbiriyle anlaşamayan 2 muhabbet kuşu; 11 yaşında bir golden; aralarında koşturan #rüzgarzaloğlu ❣️

koklaya koklaya öpüp & sevdim ❣️ en sakin kare bunu yakalayabildik... burada dursun Corona zamanı kavuşmaların tarifsiz hallerini hatırlatsın 🧿

#iyipazarlar

12 Aralık 2020 Cumartesi

g ü n a y d ı n ☀️

huy & huysuzluğa buyurun ☺️🤷‍♀️

adı ne derlerse tersini yapma hali 🤷‍♀️

uslu mu uslu köyün yaramaz kızı hallerim ❣️

huy ya da belki de huysuzluk:
otur denilince ayağa kalkmak;
evde kalmam istenince yollara düşmek;
yola çık denilince; evde kalmak 😳
dur denilince hareket etmek;
yeme denilince leziz sofralar kurmak;
ye denilince yememek 😳
sus denilince sesim çatlayana kadar konuşmak
konuş denilince sessizliğe dalmak;
neler ve daha neler ☺️
huy ya da belki de huysuzluk işte 🤷‍♀️

seneler önce dinlediğim aktivist bir göçmen kadının hikayesi... otur demişler ayağa kalkmış, dur demişler durmamış; kilitlemişler dışarı kaçmış... evlendirmek istemişler evi terketmiş... şimdi kız çocuklarına ilham oluyor 👏

düşünüyorum da... kalbimin, gönlümün, ruhumun almadığı her ne denilirse tam tersine gözüm kapalı dalma halleri ne güzel hediye; evde ne görülürse o belli ki ❣️

bizim büyüdüğümüz evde, sadece “haber verilir; kelimenin sonuna.... istersen eklenir” o da sevgiden ☺️ neden, niçin, ne oldu, nasıl sorularının ve “tuhaf komutların” yerini “mutlu ol da; canın ne isterse” alması; betty’nin ele avuca sığmamasından; cemalciğininse biricikliğinden gelir ❣️

sözün özü:
uslu mu uslu köyün yaramaz kızı bendeniz bu evden missss gibi kaçarım elime market poşeti alıp 🤷‍♀️ kuşkondu bahçesini bırakıp de zor içeri girerim ☺️🏡

#salınbizi

11 Aralık 2020 Cuma

uslu mu uslu köyün; yaramaz kızından haber var 🦋

sabah dolabımın başına geçtim, haftanın büyük gününe hazırlanıyorum. Büyük gün olmasına sebep; ofise gidilecek olunması 🤷‍♀️ senelerce tüm zamanını iş yerinde geçiren Burçak için büyük özlem olsa da tüm bunlar bitince artık yine eskiye dönmek olası değil 🦋

konuya geri döneyim...

kalabalıktan uzak dolabıma ne giysem; acaba ne giysem diye bakarken, elime bordo elbisem geçti... sonra içten içe dedim ki bunu yarın giyerim 😳 işte o an’da yine an dondu 🤷‍♀️ kendi kendime konuşmaya başladım 😀 “ne demek yarın giyerim, hangi yarın Burçak’cım ☺️ hayatın bugünden; hatta tam da bu an’dan ibaret olduğu gerçeği içinde hangi dün; hangi yarın senin seçimlerini etkilemeye cüret edebilir” tüm bunları kendime söyleyince, içime kondu mavi kelebek 🦋 bordoları çektik üzerimize 💃

yaşamı ertelememe niyetimizi de tazeledik kar kokulu ankara sabahında ❄️

bir de hani sevgiyi ifade etmek de ertelenir ya ❣️ bizim 20+ senelik arkadaş gurubunda sıklıkla “alayınızı seviyorum” deriz 😂 deneyin 🦋

#yoluözledim #salınbizi

9 Aralık 2020 Çarşamba

Günün adı... tuğla demiştik ya aynı yerden seslenmek istedim...

düşünüyorum da...

tuğlaları alelade dizerek de inşa etmek mümkün yaşamı; özenle yerleştirip her an’ı bir şölene dönüştürmek de...

Dönüşmek; dönüştürmek öncelikle kendi içinde bembeyaz sayfaları açma adımını atma halleriyle buluşturuyor varlığın en derininde özlemle seni bekleyen yeni seni...

Bekleyen yeni sen... en çok emekle, sevgiyle, yaşama beslediğin güvenle, sabırla büyüyor; hem içe hem de dışa...

içeride ne var ise dışarıda onun yansıması kuzey yıldızından el alıp parıldıyor...

parıldayan yıldızlar; en içine dolup pusulan oluyor... ilmek ilmek ördüğün yeni sana; başlangıcına...

2020 yılında artık son düzlüğe geldiğimiz bugünlerde yaşamı kutlamak için bolca bahanemiz olsun 🌀 su’dan sebeplerle salalım kahkahamızı evrene 🌀 bu zamana kadar bizimle olan neyi 2021’e götürmek istiyorsak onu alalım yanımıza 🌀 yüreğimizin hafifliğiyle, üst üste tuğlaları yeniden ve yeniden dizip kendimizi özgürlüğün kollarına bırakalım 🌀

#burçakanot
günün kelimesi: tuğla 🧱
rengi: 🤍
tadı: ☺️

6 Aralık 2020 Pazar

Nisan 2014’ten bir ses geldi bugüne 🌀 bu haller yeni değil a dostlar ☺️ 1993’ten günlüklerim, bloğum 2011 & mektup & defter yazıp hediye etmişliğim, aşklarımı annemin hep oraya buraya aldığım notlardan yakalamışlığı ☺️ çalakalem haller kendimce 🌀 hepsi burçak’a not 🌀 gülümsetiyor & bir anda sonsuzlukta yankı bulup buluşturuyorsa başım üstüne 🌀 .
.
nisan 2014’ten ne seslenmiş bakayım 🌀
.

Kendimi mistik bir dansın kollarına bıraktığımda içimde "burada ne iseniz; dışarıda da o'sunuz." diyen bir ses yankılandı. Ve o ses devam etti "hayatın akışında bir an donup tüm düşünceleri durdurabilme alışkanlığı kazanın, bu sizi kendinize yakınlaştırır" diyerek.

İçindeki kadın ve erkeğin dengeli dansı;
Öz'de bir hissi;
Nefes'in bedene yayıldığının ve boşluğa bırakıldığının farkındalığı;
Gökyüzüne uzandığındaki neşe;
Ellerini kalbinde birleştirip başını önüne eğdiğindeki şükretme hali;
İçindeki çocuk, anne, baba;
Bir ışık binbir şifa;
İçindeki güneş;
Özgürlüğün hediyesi boşluk;
Sessizliğin hediyesi hiç'lik...

"burada ne iseniz; dışarıda da o'sunuz" diyen ses'e ben'den selam olsun ve desin ki "Aşk'tan olan herşey kaynaktan"

Güne Giresun ile uyanınca ☀️
.
Gemiler çekeğindeki yuvamızda üst kata çıkınca soldaki oda benim ve kardeşimin. Yatakların biri duvara diğeri ise pencere kenarına sıkıca yaslanmış ve ayak ucumuzda kocaman bir kütüphane. Penceremiz denize açılıyor. İlk gecemizi hatırlıyorum da dalgaların sesinden uyuyamamıştım. Bir de o dolunay yok mu gece yüzüme vurup uyandırıyordu. İlk okul mezuniyetim için sağolsun yetişmişler di de "evlerinin önü yoldur yolaktır'ı" söylemekten son anda kurtulmuştum 😂Eski dostlarla sahne aldım☺️üzerimde annemin dokuduğu üzeri papatyalı sarı beyaz elbisenin içinde. Senelerimiz böyle geçti mutfağında 7 küçücük pencere, karındaşımla beraber sıklıkla köşe cezası yediğimiz evde. 🌀
.

En taze anılarım Kumyalı'dan. "Kumyalı kızı" olmak diye bir terimi vardır o sahil kentinde. Kumyalı kızı oluverdik. Dağlar ve denizden başka bir de balıkçı tekneleri bizimle geldiler. Dolunay'da arkadaki yemyeşil dağların ardından doğup, biz yine paylaşımlı odada tatlı tatlı uygudayken yansıdı yüzümüze.

Bir yanımız yeşildi, bir yanımız mavi... gözümüzün içinde dolunay, kulağımızda ninni niyetine deniz ve balıkçı teknelerinin sesleri...

Yarım ada Giresun, biraz da ada insanı olma hali sepetimizde olmasın da ne yapsın ki zaten ☺️ .
.

Büyüdüğün ve en güzel çocukluk anılarının olduğu yer yer sana memleket... aynı seni büyütene anne dediğin gibi...

Bu sabah Giresun'a uyandım. Yukarıdan bakıyoruz, adanın tamamı görülüyor. Her iki tarafı yemyeşil ortasından kocaman bir yol geçiyor. Sahile iniyoruz. Mavinin en güzel tonlarından bir deniz. Yunusların belirmesi de artı bir hediyesi oluyor sabahıma.
.

İçine kendimi bırakınca dört bir yanımı saran mavi sandalyem, biliyorum yeşilleri en güzel görebileceğim ve gök yüzüne bakınca da denizin kokusuyla buluşacağım köşede beni bekliyorsun... Ben Giresun'u aldım, üzerimde annemin o günlerdekine benzer ev elbisem, elimde en yeşilinden çayım, seni daha çok bekletmeyeyim.
.
Kendimizi mavi ve yeşilin kollarına, hınzır dolunay'ın ışığına, dalga seslerine bırakırken bir de huyumuz gereği bir tat ekleyelim bu güne, herkesin damağındaki tat kendine ☺️🌀

g ü n a y d ı n ☀️ .

.
uyandım ve o ses “ne işin var bu saatte” diye azarladı, yatağın tatlı sıcağını ve dışarıdan gelen serinliği yanına katıp. Ama şu merak yok mu işte tam da onunla başım epey dertte...
🌀gidip bir baksam ya gün neye uyanmış
🌀bugünün tadı nasıl mesela (kurabiye)
🌀 bir kokusu var mı acaba
🌀 sabah sessizlik anlarımla bu sefer hangi gizemin içine dalacağım ki
🌀 hem o şiirin devamını hatırlayamadım, yeter ki üzerimize doğmasın güneş...
🌀 gökyüzünde mutlu bir bulut yakalar mıyım
🌀burçak’a da bakayım
.
Dünden kalan oyuncağımla buluştuk koridorda...
#zil 😅
karnın zil çalar mesela ☺️
🌀kapının zili çalar, elini kolunu nereye koyacağını bilemezsin. Karşılaşacağın kendini, ardındakini ve hediyelerini meraktan ☺️ bir de kapının açılmasını bekleyenin hikayesi vardır tabi... kim bilir neyle karşılaşacak ☺️
🌀 kız zilli derler, zilliliği de güzelliğindendir biz kadın milletinin ✨ (paulo coelho/ brida giyer bu hallerini dünya ile dans ederken)
🌀 zilleri takıp oynadığın zaman da ne keyiflidir 😅 .
.
Kurabiye kokulu güne uyananların sesi arttı şehirde... kuşlar da ayrı bir telaştalar... martı’lar da olsaydı ama saksağanlar ve kırlangıçlar ve bazen de çok uzaktan kumrular sohbette... 🌀
Merakım yayıldı... aklıma isimler geldi geldi durdu ☺️ sen hangi tat, hangi kelime ile uyandın diye arayıp sormak isteğimle başbaşayız 🥰

Günaydın ☀️
Kim ?
Kim diye bir gerçek var sosyal hayatın usulca yaşamlara bıraktığı.
Kim ne der? "El alem ne der", Kim ne düşünür? Kim ne söyler? aradan ufakça sızlar... "kime ne?" ama hemen susar... Kim görmüş? Bu kim'i bir nesneleştirmek ya da ona bir isim vermek gerekir sanırım tanımlayabilmek ve varlığını farkedebilmek için. Çünkü Kim duygularımızla ya da çocukluktan kalma yaralarımızla buluşmadığı sürece kimsesiz.
🌀
Altı cam gibi üstü ile bir olmuş güzel bir denizin içinde, saflığın rengi beyazı üzerine bürümüş bir poşet geliyor vizyonuma. Kim işte tam da o işte. Kendi hayatımın içinde dans ederken güzellikle gelip tam da ortasına alalede bırakılmış. Uzaklaşsan da görüntüsü işte orada, işte tam da aldığın kararların onaylanmasını, davranışlarının her daim taktir edilmesini bekleyen yanında, "sen çok iyi bir insansın" ifadesini duyduğunda seni mutlu eden içindeki herşeyde.
🌀
Sanırım ortaokul sondayız. Koridorda karşıma kız grubu geçmiş ve aralarından en çok sevdiğim arkadaşım öne çıkıp dedi ki, "Burçak sen çok iyisin, biz seni artık istemiyoruz". Ah ah Burçak yok bu hikayenin ardında. Hikayenin ardında buyurun size yaşamda kendinizi keşfederken en derinlere saklanacak maskelerinizden birinin, akran zorbalığı mı dersiniz yoksa hayatınıza hediye mi bilemem yansıması. Senelerce uğraştım bu cümleyle. İnzivalarda, buluşmalarda, ayrılıklarda. İnsan en çok kendinde olan ve çözümlemeye çalıştığı maskesini etrafta görünce farkediyor. İyilik maskesi kilometrelerce uzaktan, minik bir fısıltı hepsinde pırıl pırıl parlar karşımda. Kaçırmam olası değil. O maske işte "kim" ile epey dost. Dolayısı ile sağolun hepiniz de çok iyisiniz de biraz da madalyonun diğer yüzünü konuşsak :)
🌀
Her şeyde o kim var. Çünkü Burçak'cım ikircikli yaratılışta sen kendine iyiyi alıyorsun. Kendi içindeki dengen alt üst. Başkalarına yönelik vicdan (!) ı alıyorsun, içindeki o özde ses bağırıyor "peki ya kendine karşı ne kadar vicdanlısın". Sevgi kelimeleri dökülüyor, hem de nasıl kolay, nasıl da ahenk içinde, peki ya çocukluk fotoğrafını alıp eline şu anda olduğun, dönüştüğün her ne isen onu koşulsuz sevdiğini gerçekten hissediyor musun?
Bu kim'ler aslında kimsesizler bence, siz ne dersiniz?

Sonu başa; başı sona bağlamayacaksın belki de;
Aralık kalacak hep kapı;
Giden kendiliğinden, gelen kendiliğinden;

Senin damağında kekremsi bir tat bırakanları ardına salıverdiğin;
İçinin aldıklarını buyur ettiğin;
Gayipten bir teslimiyet hali kapı aralığı...
Bir de içini saran merak elbette, seni neyin beklediğine dair;

Aldığı kadar cesaret...
Üç adım ileri, iki adım geri...
🌀
Brüksel seyahatlerimden birinden bu kare 🌀

proje yazıyorum belli ki

böyle dalıp gidiliyor yaşama sonra bambaşka bir sana uyanıyorsun...
bambaşka hayaller
bambaşka bir oda
bambaşka yollar
bambaşka uzaklar
bambaşka yakınlar
bambaşka sesler
bambaşka kokular
bambaşka tatlar...
Bu başkaların arasında bambaşka “sen”
daha ürkek
daha kırılgan
daha sabırsız
daha yaş almış
daha akla düşmüş
daha kalbe küsmüş...
Bu dahalıkların öz şefkatle kırıldığı yerden, bambaşka bir sen, uçurtmasını rüzgarda havalandıran çocuğun hissiyatıyla 🤸‍♀️doğuyorsun... yeniden ve yeniden kapılıyorsun yaşamın sonsuz gizemine 🌀 ve iyi ki öyle

işte tam da bu haliyle hayat kutlamaya değer ✨

hiç bir yerde olmamak
her yerde olmak
hiç bir yerde olmamak, kendinde olmak aslında biraz ☺️
dünyada kimse nerede olduğunu bilmiyor 🤸‍♀️
muhteşem bir özgürlük hali
o an, o dakika, o gökyüzü, o bulutlar, o sesler sadece senin 🌀
sen sadece kendinlesin ve bu da bir "tatlı tesadüf/ meet cute" hali
yollara düşmek de tam da bu yüzden renkahenk 🌈
belki de tam da bu yüzden yollarda olunmaz mesela belki de yola düşülür 🙃
o ilk küçük adımla...
yola düşünce, başrole varacağın yeri koymazsın 👍
sağa, sola serpiştirilmiş ve senin toplamanı bekleyen yol hallerin, hayallerin vardır başrolde 💫
üzerinde yerlere kadar uzanan beyaz elbisen
ayakların çıplak
ellerini iki yana açtığında avuç içlerini titreten lavantalar
damağında "tatlı buluşma \ meet cute"

yollara aşkla
burçak

Tutku adı...
Kendini gerçekleştirdiğin anda kanatlarının altına tüm yaşamı aldığın hal...
İşte bu benim koçluk halim
Bu yazıyı 2013’te yazmışım.... log book’umu 3 kez kaybettim yolda 😔 şimdi ne güzel oldu bu yazıdaki yolda kalma hevesiyle yeniden buluşmak

2,5 yıl önce (2013) tanıştığım tutkum...
içinde kaybolduğum; kendimi bulduğum...
10 dakika'da aşk'a yeniden aşık olduğum...
bir olduğum
hiç'e büründüğüm...
çocukluğumla kana kana hesaplaştığım
en olmadık hallerime sarıldığım...
dostlarla sarmalandığım...
kalbimle duyduğum... yokluğum... varlığım...

şimdilik bu ifadesi; ifadesizliği...

iyi ki...

Kişinin değerini manası belirler.❤️
Kişinin manası ise davası kadardır.❤️
O halde kişi davasını nasıl öğrenebilir?
Kişinin davası ancak derdidir.
Derdin neyse davan odur.
Ya derdini dahi bilmeyenler?
Kişinin derdi en çok konuştuğu şeydir.

❤️ Sinan Yağmur, Kimya, Aşkın Gözyaşları

Bulut mu olsam,
gemi mi yoksa?
Balık mı olsam,
yosun mu yoksa?..
Ne o, ne o, ne o.
Deniz olunmalı, oğlum,
bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.
Nazım Hikmet

notebook that makes your wishes come true... günaydın... ister adına melekler deyin, isterseniz 6.his, ister uzaktan yabancı yabancı bakın ya da gülüp geçin, dilerseniz de çocuksu bulun dilekler sıralamayı ardı ardına...

sabahın ilk ışıklarını karşıladığınızda içinizde oluşan his, bir bebeğe baktığınızda içinizde oluşan engelleyemediğiniz mutluluk, yunus sürülerinin süpriziyle yaşadığınız coşku, uzun bir antreman sonrası kana kana su içtiğiniz an, kahkahalarınızdan dökülen gözyaşı, sevgilinin teninin kokusunu varlığınızda hissettiğinizdeki huzur...

hepsi "aşk'tan" ;hepsi "öz'den" hepsi içinizde sizden "içeri" olan parçanızdan... koskocaman gülümsedim güzel gün sana, her gün gibi

#05:55 Bloğumdan ufacık bir yansıma burada dursun gök yüzündeki bulutlara selam olsun

günaydın canım ❤️

henüz 1 yaşında dahi değilim belli ki. Annem sarmış sarmalamış yumuş yumuş. Bir de gülücük bırakmışım, sanki farkındaymışım gibi bir bebeğin gülümsemesinin beraberinde getirdiği halin 🪁

Bir Ekim’de elime geçti yeniden 🍂 çalışma masamın köşesinde duran bebeklik fotoğrafımla hep sohbetteydik, sanırım sohbete yeni misafirler eklemenin zamanı geldi 🎈

Bebeklik fotoğrafına ya da çocukluk belki, bakınca buradan, hayatın döngüsü daha başka bir film karesi oluveriyor 🎈

Bu karedeki bebek halin yaşama gelmeye karar vermiş. Kesesinde yaşam dersleri, kendini gerçekleştirme hevesi ile seçimlerini yapmış 🪁

Onunla konuşmak o kadar dönüştürücü ki... bakın deneyin sizler de... elinize bir fotoğrafınızı alın ve ona öncelikle ne kadar güzel olduğunu söyleyin gözlerinin en içine bakarak...
ve de ne kadar çok sevildiğini...
yolda ilerlemenin ve hayatın çiçekli ve çetrefilli hallerini...
ve yalnız olmadığını...

sonra yaşamda onu sevginin, hayallerin, hayal kırıklıklarının, başarıların, yolların, kayıpların, kazançların, aşk’ın, dostluğun, gözyaşlarının, korkunun, cesaretin, beklemenin, özlemin, kahkahaların, sessizliğin, sımsıkı kavuşmaların beklediğini anlatın 🪁

an gelsin bir ol, an gelsin o küçük kız / erkek çocuğunun annesi / babası gibi şefkatle içine sar, an gelsin ondan af dile, an gelsin sana fısıldasın yaşamı 🎈

Kendine ayırdığın bir zamanda gözün takılırsa yaşamından bir kareye, ne güzel hediye 🎈

#welcomeoctober🍂🍁

Welcome Home babe

seneler öncesi @edazaloglu ile Viyana kaçamağımızda almıştım. çerçevesi ile ancak buluştu 💛

sade bir buket çiçek ilk bakışta baskın gibi görünse de vazonun altındaki maviliklere kendini huzurun getirdiği mutlulukla bırakan bir kadın, sağ yukarıda güneşin ay ile bir araya gelip; ay’ın kırmızı elbisesiyle yansıması, belli belirsiz bir ejderha ve ona ellerini dolamış bir silüet 💛

aşağıda bir kale, ve en sağda çalılıkların arasında beyaz elbisesinin içinde kollarını yana açmış, kendince bir dans içinde mavi ve yeşile karışmış bir kadın...
💛
yaşam renkahenk hediyelerini sunmaya hazır belli ki...
ilk bakışta seni cezbeden, kendine çeken her ne ise daha fazlası var büyük resimde 💛

büyük resmi görmek kabullenmeyi, yaşamın basitliğini, güzelliğini, ahengini beraberinde getiriyor 💛 olanı olduğu gibi içine almak... kabul etmek 💛 bir kapı belirince o kapıdan bir cesaret içeriye bakıp; kendini bırakmak 💛

Görünen gerçekliğin daha ötesindeki hediyeler sabır, teslimiyet & cesaret ister Burçak’cım 🪁

#vienna aklımın kaldığı diğerleri için yolum sana düşer yine 🥰

işe geç kalıyorum ☺️ güzel bir hafta olsun 💛