Ayakların sonbahar yapraklarının sesiyle kendince dans eder; 

Uzaktaki parkta bir bebek fısıldar annesinin kulağına;

Gün doğar; ve her batışında milim öteye kayar;

Gökyüzüne her gün daha bir tutkuyla bakarsın;

Aşk sarar bazen en içini;

Nefessiz kalırsın huzurdan;

Kana kana koşarsın; 

Dünyanın dönüş hızına kulak kesilirsin sessizliğinle;

Renkahenk hayaller kurarsın... dilekler sıra sıra; 

El el üzerinde, avucundaki "ki" nin mucizesine hayran kalırsın;

Bir dost'un kayda aldığı melodiyle en uzaklara gidersin;

Bembeyaz karlara teslim eder bedenini; çala kalem kaybolursun;

Asfaltın arasından çıkan sarı çiçek, kendine hayran bırakır; 

Yaşam amacına rastlarsın bir köşede ve göz bebeklerine ışık olur

Sonbahar yapraklarına

Aşk'la, Işıkla,

Burçak