Gece dönerken güne
Ay başını alıp giderken
Güneş bir köşede beklerken
Tüm şehir sessizliğe bürünmüşken
Kalemin çağırdıysa... yaz yaz burçak 

Çalışma masamın sağ köşesinde yeşil ışığım, altında henüz bir yaşında dahi değilken dondurulan bir kare boncuk boncuk gözümün içine bakıyor. 

Elim kalemimden çok klavyeye gitme eğiliminde... Gecenin güne dönmesini beklediğim zamanlardan antremanlıyım. Huzuru tatlı ekşi sos gibi... içindeki ananasın da tadı epey belirgin. 

Bir kaç kitapta geziniyor elim... önce Kimya Hatun'a gidiyor. "Maşuk yanına değil, yarana gelendir" diyor bir satırında... biraz daha dolaşıyorum kitaplığımdaki kitapları koklayarak, sonrasında elime geçen Kafa dergisinin arkasına bakıyorum. Eylül 2020 sayısı. "Tek başına kurduğun hayal, yalnızca hayaldir. Birlikte kurduğunuz hayal ise gerçektir. Yoko Ono" cümlesini en büyük puntolarla yazmışlar... Birlikte kurulan hayal anındaki eşsiz hissiyatlar yüzümü gülümsetiyor. Bu halin de tadı da sumak gibi :) 

Biraz daha satırların arasına karışayım... sallanan sandalyemin en baş köşeye kurulduğu, pembe lambanın aydınlattığı, dantel perdenin ardından gökyüzünü izleyebildiğim odama doğru yol alıp... bakalım nasıl bir tadı var bu sabah...

Gün aydın olsun,

Aşkla, ışıkla,

Burçak