.
aklımdan kelime oyunları geçerken “yaz - boz” ; “yap - boz” tekrarlarının yansımalarına bir anlam ararken yuvamı gördüğüm ilk andaki ilk kareyle karşılaştık. Bir Ankara Ocak ayında, ilk baktığım ev... alabildiğine yeşil, alabildiğine ışık ışık, alabildiğine Karadeniz kokulu ❤️
Bilmem kaçıncı tabi taşınma hali... yaappp... boz... şehirler, ufak ufak ülkeler... Bu başlangıç ise bir tuhaf topraklama, ait olma, köklenme... ❤️
Beraber 4. Senemizi tamamlamamıza çok az kaldı... içi doldu, koltuklar bir o odaya taşınıyor bir diğerine...
An geliyor sessiz, ıssız; an geliyor komşum kapıda; an geliyor eve sığmıyoruz ❤️
Bu an’ların her bir hali içimde titriyor “yap - boz” ; “yaz - boz” ilk ikili de bir cesaret seni sana hediye ediyorsun; ikinci ikili de hanene yazıyorsun... arada üzerine bir çizgi çektiklerin oluyor; arada beraberindekiler
Öyle bir haller içinde, yuvamda geceye not olsun... Burçak’a
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder